پپتیدهای مرسوم برای ورزشکاران عبارتند از :
- IGF
- MGF
- GHRP6
- IPAMORELLIN
- HEXARLIN
- CJC1295
- CJC1295DOC
- PT141
- TB500
- SERMORELLIN
- HGH FRAGMENT
IGF:
پپتیدی است که در کبد در حضور هورمون رشد و انسولین و تستسترون سنتز میشود، موجب رشد و افزایش تعداد فیبرهای عضلانی میشود، تزریق داخل عضلانی و زیر جلدی دارد، مقدار مانده‌گاری متفاوتی در بدنها دارد در تست ادرار قابل ردیابی نیست ولی در تست خون ۵ تا ۷ هفته قابل ردیابی است و جزو داروهای ممنوعه و دوپینگ محسوب میشود.
از عوارض آن میتوان به رشد بافت روده، تغییر در سطح قند خون ، آبدار شدن پوست ورزشکاران با عدد اندومورفی بالا اشاره کرد.
MGF :
از ترکیبات IGF است و این ترکیب جدید بشدت موجب تقسیم سلولی و افزایش تعداد فیبرهای عضلانی میشود ولی چون ملکول ناپایداری دارد دانشمندان به آن، ملکول PEG را اضافه کردند(پلی اتیلن گلیکول) تا در بدن بیشتر بماند.
GHRP۶:
تاثیر برای ترشح هورمون رشد کمتر از هگزارلین و جی اچ آر پی ۲ است بشدت در برخی افراد موجب اشتها میشود و ترشح پرولاکتین و کورتیزول را بالا میبرد(نه به اندازه هگزارلین). افزایش اشتها به دلیل کارائی مشابه گرلین میباشد مکانیزم اثر جی اچ آرپی ۶ ، بدلیل مهار سوماتوستاتین و در نتیجه ترشح بیشتر GH است.
TB۵۰۰:
موجب بهبودی و کارآمدی دیواره داخلی رگها میشود، ضد التهاب است و مفصل ساز، موجب ریکاوری سریع عضلات شده و پوست را نازک و رگی میکند. مصرف این پپتید دوپینگ است و برای افرادیکه در خانواده سابقه بیماری سرطان یا پیدایش تومور دارند بسیار خطرناک است.
HGHfragment:
بسیار شبیه هورمون رشد است برخی میگویند ۱۰ برابر GH قدرت دارد ولی بنده چنین قدرتی از این پپتید تا به حال ندیده ام! این پپتید موجب افزایش ترشح کورتیزول و پرولاکتین میشود.
CJC :
بعد از ساخت سی جی سی، نوع DOC آن تولید شد که ۲۰۰ تا ۱۰۰۰ بار قویتر از نوع اولیه است به همین جهت اغلب سی جی سی، که در بازار موجود است از نوع داک است. موجب ترشح هورمون رشد میشود و عوارض آن شامل : سرگیجه ، سنگینی سر و چشم ، احساس گرما ، کرخی دست و پا ، احتباس آب ، احساس ضربان در شقیقه ، گرفتگیهای شدید عضلانی میباشد.
HEXARLIN:
به شدت موجب افزایش ترشح هورمون رشد و پرولاکتین(ترشح پرولاکتین به سبب استرس زیاد، مصرف استروئیدها، اختلال در عملکرد تیروئید نیز بوجود میاید که موجب آویزان شدن سینه مردان شده و تمایلات جنسی مردان را به شدت کم میکند) و کورتیزول میشود و روی اشتها بی تاثیر است.
IPAMORELIN:
تاثیرش بروی ترشح هورمون رشد به اندازه هگزارلین و جی اپ آر پی ۲ نیست، بروی اشتها تاثیری نمیگذارد و تاثیری بر ترشح پرولاکتین و کورتیزول ندارد.
عوارض پپتیدها:
پپتیدها حجم سلول رو افزایش نمیدهند بلکه باعث تکثیر سلول میشوند شاید این موضوع درفیلد بدنسازی مناسب باشد ولی در بحث سلامتی کاملا برعکس است و باعث رشد سایر سلولهای بافت های بدن میشود
بدن همه ی انسانها بصورت بالقوه دارای سلول سرطانی است، و نیاز به یک چاشنی که دقیقا می تواند همین فرمان تکثیر سلولی باشد دارد تا به بالفعل تبدیل شود
تاثیر و اختلال بروی رشد استخوانها
ناهماهنگی بین قلب و عضله
و….
عارضه مقاوت انسولینی است که دراین پدیده سلولها به مرور زمان حساسیت خود را به انسولین از دست می دهند و در این شرایط بدن برای کنترول قند خون و ورود مواد مغذی به درون سلولها انسولین بیشتری ترشح کند که این بستر ساز ابتلا به بیماری دیابت است.
خستگی مفرد وافزایش میزان استرس یکی دیگر از عوارض این داروهاست که به سبب افزایش سطح هورمون کورتیزول توسط این دارو ها در فرد مصرف کننده می باشد.اگر برای دوره هایی که در آن از پپتیدها استفاده می کنید این عارضه را کنترل نکنید از فواید استفاده از پپتید ها به خوبی بهره مند نمی شوید.
مصرف دز مناسب دارو که مطابق با شرایط بدنی باشد و همچنین استفاده از مکمل هایی که باعث کاهش سطوح این هورمون در بدن میشوندتا حدودی این عارضه قابل کنترل است.
دیگر عارضه این داروها افزایش پرولاکتین است وظیفه اصلی این هورمون تکامل پستان ها در دوران حاملگی و تحریک تولید شیر توسط پستان می باشد.سطوح بالای این هورمون در بدن مردان سبب بروز عارضه ژینکوماستی و تحلیل رفتن بیضه ها و کاهش سطح تستسرون و در ادامه باعث از دست دادن میل جنسی در آقایان می شود که یکی از مهمترین دلایل کاهش میل جنسی در دوره های مصرف استروئیدها و پپتیدها همین بالا رفتن سطح پرولاکتین می باشد.
تاثیرات مثبت پپتیدها :
افزایش سرعت فرآیند ریکاوری
افزایش سنتز پروتئین در توده های عضلانی
ترمیم آسیب دیده گی ها با سرعت بیشتر
افزایش قدرت سیستم دفاعی بدن
کاهش محسوس چربی ها
رشد تارهای جدید عضلانی
جلوگیری از چروک خوردن و افتادگی پوست و به تعویق انداختن روند پیری پوست
افزایش چگالی استخوان ها